معجزه در بلوار!
این روزها، هر غروب وقتی پله های سنگی ِ بلوار پیر و صبور انزلی را پایین می آیی- احتمالا به نیت تازه کردن دیدار با جناب دریا و ریختن عقده ها و دق و دلی هایت از روزگار کج مدار توی سینه ی باز و همیشه گشاده اش- ح
تما دیده ای و باز خواهی دید جماعتی غریب را که در جوار آن آبی بی انتها، زیر آسمان خدا، گرد آمده اند و سخت مشغولند به مکالمه و مباحثه با هم، و آنقدر درگیر جدال کلامی و حسی اند که گمانت می رود اصلاً نمی بینند تو را و صدها عابر مثل تو را که حیران می گذرند از کنارشان. این گونه است که تصورت می شود اینان اصلاً نیستند در این دنیا و یا اینکه در عالم دیگری ورای عالم تو سیر می کنند! و زمانی گیجی وحیرتت بیشتر می شود که می بینی انگار همه ی آنها را پیشتر از این ها می شناسی در هیاتی دیگر! نگاهشان برایت آشناست. تداعی گر چیزهایی هستند که نمی دانی یا که نمی خواهی به یادشان بیاوری... و تو را ارجاع می دهند گاهی به خاطراتی از روزهایی که آرزویت بود ای کاش هیچ وقت شکل نمی گرفت یا که اگر می گرفت زود فراموشت می شد. خاطراتی تلخ، آکنده از تصاویری به درد آغشته!
تصاویری از قامت های خمیده، تن های زخمی و تکیده، چشم های بی روح، ارواح مسخ شده. دل های مرده. رگ های خشکیده. بدن های بی رگ. تنه های های بی ریشه...دود آلوده...تیره...سوخته...
تصاویری که حادثه ی دیدنشان مدت هاست همه روزه مکرر می شود و دیگر شده جزو لاینفک و جدایی ناپذیر تزئینات و مبلمان شهری! نقش بسته اند یا که زده اندشان! حتی روی دیوارها و کف خیابان ها. حک شده اند انگار بر تن نحیف شهر، مثل یک خال بد طرح و بد قواره، که به گمان خیلی ها دیگر هیچ رقم پاک شدنشان میسر نیست. که یعنی شهر ناگزیر است که به تن بپذیرد و به دوش بکشد و حملشان کند حالا حالاها تا به ناکجا...
... امّا این بار- در بلوار- خرق عادت شده است انگار. خوب که چشم بچرخانی می بینی که اینها آنهایی نیستند که می شناختی پیشتر! استحاله شده اند. عوض شده اند. تیره نیستند. سپید شده اند... تا آنجا که اگر نبود آن درد عمیق و غم غریب ِ رسوب کرده در کف ِ نگاه شان، نمی شد که بشناسی و بِکِشی هیچ کدام شان را بیرون از زیر آوار بی رحم خاطرات. و مگرنه این که زنده شدن ِ مرده معجزه است. پس این ها همین که زنده اند و سخت ایستاده اند یعنی معجزه. معجزه ی حالا. معجزه ی هر روز. معجزه ی زنده... معجزه ی NA...
NAچیست؟
در سال 1935 میلادی - در ایالات متحده - انجمنی به نام (alcoholics anonymous) - الکلی های گمنام - که به ""AA معروف است شکل گرفت. بنیان گذار این انجمن که خود در اثر یک تجربه ی عمیق روحانی از وسوسه ی اعتیاد به الکل رها شده بود،
به تجربه دریافت که رسانیدن پیام بهبودی به الکلی های دیگر، تضمینی جهت بهبودی پایدار شخصی اوست. او متوجه شده بود که فقط با در میان گذاشتن تجربه ی بهبودی خود، قادر به حفظ آن می شود. با گذشت زمان ابعاد این کشف بزرگ روز به روز فرا تر رفت تا جایی که اکنون حدود 250 برنامه ی خودیاری در زمینه های مختلف اعتیاد و ناهنجاری های روانی ، از همین روش که به نام برنامه ی " دوازده قدمی " معروف شده بهره برداری می کنند. الکلی های گمنام اکنون بیش از دو میلیون عضو بهبود یافته در جهان دارد.
در جولای 1953 میلادی تعدادی از معتادانی که در AA در حال بهبودی بودند، انجمنی به نام Narcotics Anonymous - معتادان گمنام - که به" "NA معروف است تاسیس کردند که اولین جلسه ی آن در همان ماه در جنوب کالیفرنیا برگزار گردید. رشد انجمن در ابتدا نامتعادل بود، اما به سرعت به نقاط مختلف امریکا گسترش یافت. از ابتدا مشهود بود که برای تقویت انجمن، نیاز به یک کتاب در خصوص روش های بهبودی است. سرانجام در سال 1962 کتابچه ی سفید " معتادان گمنام" منتشر شد. در آن دوران انجمن ساختار بسیار مختصری داشت و دهه 1960 برای NA دوره ی مشکلی بود. در این دهه تعداد اعضا برای مدتی به سرعت بالا رفت و سپس سیر نزولی خود را آغاز کرد. این مطلب به خوبی نیاز به داشتن یک خط مشی مشخص تر را نشان می داد. سرانجام در سال 1972 انجمن با تشکیل دفتر خدمات جهانی NA در لوس آنجلس ، بلوغ خود را نشان داد. گشایش این دفتر، هدف مندی و اتحادی را که بدان نیاز بود برای انجمن به ارمغان آورد. وجود دفتر خدمات جهانی، باعث تثبیت و رشد انجمن شد. امروزه بیش از یک میلیون معتاد در حال بهبودی ، در جلساتی که در سراسر امریکا و بسیاری از کشورهای دیگر تشکیل می شود، شرکت می کنند و دفتر خدمات جهانی، در حقیقت خدمتگزار یک انجمن جهانی شده است.
انجمن معتادان گمنام در ایران
در سال 1369 دو برادر که در خارج از کشور با کمک انجمن، به بهبودی رسیدند، به ایران بازگشتند و اولین جلسه ی معتادان گمنام را در مرکز بازپروری قرچک برگزار کردند. این جلسات به مدت یک سال ادامه یافت اما به علت دیدگاه های خاص آن زمان نسبت به بیماری اعتیاد، این دو برادر از ادامه ی این راه باز ماندند و فعالیت انجمن معتادان گمنام ایران که تازه تاسیس و نوپا بود برای مدتی متوقف شد. اما این پایان راه نبود زیرا در سال 1372 دو نفر که در ایالات متحده و کانادا از طریق انجمن، سلامتی خود را باز یافته بودند، در تهران به طور اتفاقی در یک مهمانی با یکدیگر آشنا شدند و تصمیم گرفتند که به یاری هم و با همکاری سازمان بهزیستی پیام بهبودی را به معتادانی که در مرکز بازپروری قرچک به سر می بردند برسانند. در این بین یکی از اعضای نسبتا با سابقه و فعال انجمن در خارج از کشور نیز به ایشان پیوست و پس از آن شکل گیری انجمن معتادان گمنام در ایران شتاب بیشتری به خود گرفت و بالاخره آنان موفق شدند نظر مسئولین بهزیستی را برای برگزاری جلسات هفتگی در مرکز بازپروری قرچک در تاریخ 31/1/73 جلب نمایند. این گروه 3 نفره در مرداد 1373 توانستند محلی مستقل در تهران برای برگزاری جلسات خود اجاره نمایند. در این میان یکی از دو برادری که پیشتر از آن ها یاد شد نیز به این گروه نوپا پیوست واین گونه سبب ساز تقویت هسته ی مرکزی انجمن شد.هم اکنون در پی تلاش های صورت گرفته ، پس از گذشت سالها همه روزه جلسات متعددی در تهران، مراکز استانها، شهرستانها، روستاها و اقصی نقاط کشور برگزارمی شود و تعداد قابل توجهی از معتادان می توانند با کمک انجمن بهبودی و سلامتی خود را بازیابند.
مجوز فعالیت رسمی
انجمن NA ایران بر اساس مجوز نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران، پلیس اطلاعات و امنیت ناجا در تاریخ 17/2/138 تحت شماره ی 21065 اداره ی ثبت شرکت ها به ثبت رسیده واخبار آن در روزنامه ی رسمی شماره ی 18120 مورخ 26/2/1386 درج گردید..
تاریخچه ی انجمن معتادان گمنام در انزلی
پیام NA ، در خرداد ماه سال 1383 توسط یکی از اعضای با سابقه ی انجمن شیراز به انزلی رسانیده شد و به و
اسطه ی توزیع کتب و نشریات، اهداف انجمن تشریح و عضو گیری آغاز گردید. اولین جلسات NA به صورت غیر رسمی در حاشیه ی ساحل و روی تخته سنگهای کناره ی دریا تشکیل و با گذشت زمان و جلب اعتماد عامه ی مردم همچنین مراجع قانونی، در ساختمان بهزیستی واقع در میان پشته با جدیت بیشتر پیگیری گردید. هم اکنون علی رغم گذشت حدود 5 سال از شکل گیری انجمن معتادان گمنام در انزلی و تاثیر به سزای آن در بازسازی شخصیتی و بهبودی معنوی و جسمانی جمع کثیری از معتادین و با توجه به گرایش روزافزون دارندگان سوء مصرف مواد جهت ورود به انجمن، NA هنوز فاقد یک مکان مشخص و آبرومند جهت برگزاری جلسات روزانه ی خود است. جلسات بسته و تخصصیNA در فضاهای تنگ و فاقد امکانات اولیه از قبیل کلاس های بلااستفاده ی مدارس غیر انتفاعی ، سالن های متروکه ی ارگانها و بالاخص فضاهای آزاد و نمازخانه ی کوچک پارک ساحلی - بلوار قدس- انزلی و به همت خود اعضا و گاها با حمایت های جسته و گریخته ی معدودی از نهادها برگزار می گردد. در یک ساله ی اخیربا همکاری سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی، جلسات این انجمن به صورت هفتگی در مکان زندان انزلی برگزار و تعداد قابل توجهی از زندانیان جرایم مواد مخدر نیز پیام بهبودی را دریافت نموده اند. موثر ترین و شورانگیزترین وجه انتقال پیام بهبودی انجمن، جلسات عمومی و بازی است که همه ماهه یک بار- در اولین چهارشنبه ی ماه - در مکان سالن سایه بان برگزار می گردد. و در این همایش است که افراد ضمن اعلام مدت پاکی و دعوت از اعضاء تازه وارد، تجربه ی دوران تخریب و بهبودی خود را صادقانه در اختیار حاضرین می گذارند.
اعضای انجمن معتادان گمنام چه کسانی هستند؟
" فقط برای امروز. دیگر هرگز مجبور نیستی چیزی مصرف کنی! "
این شعار هر روزه ی معتادان گمنام است. معتادان گمنام، تشکیلاتی غیر انتفاعی، بین المللی و انجمنی برخاسته از بطن اجتماع است که با هدف بهبودی معتادین، در 127 کشور فعالیت دارد. اعضای انجمن معتادان گمنامNA ، چگونگی زندگی کردن بدون مواد مخدر و دوری از عوارض مخرب آن را از یکدیگر یاد می گیرند.
هرکسی که بخواهد مصرف مواد مخدر را قطع کند، می تواند عضوی از انجمن معتادان گمنام باشد. عضویت، محدود به مصرف ماده ی خاصی نمی باشد. کسانی که احساس می کنند با مواد مخدر، چه انواع قانونی آن و چه غیر قانونی که شامل الکل هم می شود، مساله دارند می توانند به NA ورود کنند. تمرکز بهبودی در NA بر روی اعتیاد است نه یک ماده ی خاص. در معتادان گمنام هیچ شرط و شروطی وجود ندارد. گروه به هیچ سازمانی وابسته نیست. حق عضویتی ندارد و با هیچ سازمان سیاسی، مذهبی و یا انتظامی ارتباطی ندارد. هرگز تحت نظر نبوده و نیست. هرکس مایل باشد بدون در نظر گرفتن سن، مذهب، نژاد و جنسیت می تواند به ایشان بپیوندد.
گمنامی یکی از اصول اساسی انجمن است که سبب می شود تا اعضا بدون ترس از ممانعت های اجتماعی و قانونی، در جلسات شرکت کنند. این برای معتادی که قصد دارد برای اولین بار در جلسات شرکت کند، مساله ی مهمی است. همچنین گمنامی، فضای یکسان و عادلانه ای را در جلسات به وجود آورده و این اطمینان را ایجاد می کند که هیچ فرد یا شرایطی، مهمتر از پیام بهبودی که در قالب مشارکت مطرح می شود، نیست.
بهبودی در NA یک معجزه ست . اما نه آن معجزه ای که آنا و به یکباره رخ دهد. فرایندی ست مداوم و مشخص. اعضاء، خود، برای پیوستن به انجمن معتادان گمنام و طی کردن بهبودی با سرعت دلخواهشان تصمیم می گیرند. در NA صداقت، روشن بینی ، ایمان، تمایل و فروتنی اصولی ست که با آنها همیشه وقت برای معجزه هست...
این روزها، هر غروب وقتی پله های سنگی ِ بلوار پیر و صبور انزلی را پایین می آیی- احتمالا به نیت تازه کردن دیدار با جناب دریا و ریختن عقده ها و دق و دلی هایت از روزگار کج مدار توی سینه ی باز و همیشه گشاده اش- ح
تما دیده ای و باز خواهی دید جماعتی غریب را که در جوار آن آبی بی انتها، زیر آسمان خدا، گرد آمده اند و سخت مشغولند به مکالمه و مباحثه با هم، و آنقدر درگیر جدال کلامی و حسی اند که گمانت می رود اصلاً نمی بینند تو را و صدها عابر مثل تو را که حیران می گذرند از کنارشان. این گونه است که تصورت می شود اینان اصلاً نیستند در این دنیا و یا اینکه در عالم دیگری ورای عالم تو سیر می کنند! و زمانی گیجی وحیرتت بیشتر می شود که می بینی انگار همه ی آنها را پیشتر از این ها می شناسی در هیاتی دیگر! نگاهشان برایت آشناست. تداعی گر چیزهایی هستند که نمی دانی یا که نمی خواهی به یادشان بیاوری... و تو را ارجاع می دهند گاهی به خاطراتی از روزهایی که آرزویت بود ای کاش هیچ وقت شکل نمی گرفت یا که اگر می گرفت زود فراموشت می شد. خاطراتی تلخ، آکنده از تصاویری به درد آغشته!تصاویری از قامت های خمیده، تن های زخمی و تکیده، چشم های بی روح، ارواح مسخ شده. دل های مرده. رگ های خشکیده. بدن های بی رگ. تنه های های بی ریشه...دود آلوده...تیره...سوخته...
تصاویری که حادثه ی دیدنشان مدت هاست همه روزه مکرر می شود و دیگر شده جزو لاینفک و جدایی ناپذیر تزئینات و مبلمان شهری! نقش بسته اند یا که زده اندشان! حتی روی دیوارها و کف خیابان ها. حک شده اند انگار بر تن نحیف شهر، مثل یک خال بد طرح و بد قواره، که به گمان خیلی ها دیگر هیچ رقم پاک شدنشان میسر نیست. که یعنی شهر ناگزیر است که به تن بپذیرد و به دوش بکشد و حملشان کند حالا حالاها تا به ناکجا...
... امّا این بار- در بلوار- خرق عادت شده است انگار. خوب که چشم بچرخانی می بینی که اینها آنهایی نیستند که می شناختی پیشتر! استحاله شده اند. عوض شده اند. تیره نیستند. سپید شده اند... تا آنجا که اگر نبود آن درد عمیق و غم غریب ِ رسوب کرده در کف ِ نگاه شان، نمی شد که بشناسی و بِکِشی هیچ کدام شان را بیرون از زیر آوار بی رحم خاطرات. و مگرنه این که زنده شدن ِ مرده معجزه است. پس این ها همین که زنده اند و سخت ایستاده اند یعنی معجزه. معجزه ی حالا. معجزه ی هر روز. معجزه ی زنده... معجزه ی NA...
NAچیست؟
در سال 1935 میلادی - در ایالات متحده - انجمنی به نام (alcoholics anonymous) - الکلی های گمنام - که به ""AA معروف است شکل گرفت. بنیان گذار این انجمن که خود در اثر یک تجربه ی عمیق روحانی از وسوسه ی اعتیاد به الکل رها شده بود،
به تجربه دریافت که رسانیدن پیام بهبودی به الکلی های دیگر، تضمینی جهت بهبودی پایدار شخصی اوست. او متوجه شده بود که فقط با در میان گذاشتن تجربه ی بهبودی خود، قادر به حفظ آن می شود. با گذشت زمان ابعاد این کشف بزرگ روز به روز فرا تر رفت تا جایی که اکنون حدود 250 برنامه ی خودیاری در زمینه های مختلف اعتیاد و ناهنجاری های روانی ، از همین روش که به نام برنامه ی " دوازده قدمی " معروف شده بهره برداری می کنند. الکلی های گمنام اکنون بیش از دو میلیون عضو بهبود یافته در جهان دارد.در جولای 1953 میلادی تعدادی از معتادانی که در AA در حال بهبودی بودند، انجمنی به نام Narcotics Anonymous - معتادان گمنام - که به" "NA معروف است تاسیس کردند که اولین جلسه ی آن در همان ماه در جنوب کالیفرنیا برگزار گردید. رشد انجمن در ابتدا نامتعادل بود، اما به سرعت به نقاط مختلف امریکا گسترش یافت. از ابتدا مشهود بود که برای تقویت انجمن، نیاز به یک کتاب در خصوص روش های بهبودی است. سرانجام در سال 1962 کتابچه ی سفید " معتادان گمنام" منتشر شد. در آن دوران انجمن ساختار بسیار مختصری داشت و دهه 1960 برای NA دوره ی مشکلی بود. در این دهه تعداد اعضا برای مدتی به سرعت بالا رفت و سپس سیر نزولی خود را آغاز کرد. این مطلب به خوبی نیاز به داشتن یک خط مشی مشخص تر را نشان می داد. سرانجام در سال 1972 انجمن با تشکیل دفتر خدمات جهانی NA در لوس آنجلس ، بلوغ خود را نشان داد. گشایش این دفتر، هدف مندی و اتحادی را که بدان نیاز بود برای انجمن به ارمغان آورد. وجود دفتر خدمات جهانی، باعث تثبیت و رشد انجمن شد. امروزه بیش از یک میلیون معتاد در حال بهبودی ، در جلساتی که در سراسر امریکا و بسیاری از کشورهای دیگر تشکیل می شود، شرکت می کنند و دفتر خدمات جهانی، در حقیقت خدمتگزار یک انجمن جهانی شده است.
انجمن معتادان گمنام در ایران
در سال 1369 دو برادر که در خارج از کشور با کمک انجمن، به بهبودی رسیدند، به ایران بازگشتند و اولین جلسه ی معتادان گمنام را در مرکز بازپروری قرچک برگزار کردند. این جلسات به مدت یک سال ادامه یافت اما به علت دیدگاه های خاص آن زمان نسبت به بیماری اعتیاد، این دو برادر از ادامه ی این راه باز ماندند و فعالیت انجمن معتادان گمنام ایران که تازه تاسیس و نوپا بود برای مدتی متوقف شد. اما این پایان راه نبود زیرا در سال 1372 دو نفر که در ایالات متحده و کانادا از طریق انجمن، سلامتی خود را باز یافته بودند، در تهران به طور اتفاقی در یک مهمانی با یکدیگر آشنا شدند و تصمیم گرفتند که به یاری هم و با همکاری سازمان بهزیستی پیام بهبودی را به معتادانی که در مرکز بازپروری قرچک به سر می بردند برسانند. در این بین یکی از اعضای نسبتا با سابقه و فعال انجمن در خارج از کشور نیز به ایشان پیوست و پس از آن شکل گیری انجمن معتادان گمنام در ایران شتاب بیشتری به خود گرفت و بالاخره آنان موفق شدند نظر مسئولین بهزیستی را برای برگزاری جلسات هفتگی در مرکز بازپروری قرچک در تاریخ 31/1/73 جلب نمایند. این گروه 3 نفره در مرداد 1373 توانستند محلی مستقل در تهران برای برگزاری جلسات خود اجاره نمایند. در این میان یکی از دو برادری که پیشتر از آن ها یاد شد نیز به این گروه نوپا پیوست واین گونه سبب ساز تقویت هسته ی مرکزی انجمن شد.هم اکنون در پی تلاش های صورت گرفته ، پس از گذشت سالها همه روزه جلسات متعددی در تهران، مراکز استانها، شهرستانها، روستاها و اقصی نقاط کشور برگزارمی شود و تعداد قابل توجهی از معتادان می توانند با کمک انجمن بهبودی و سلامتی خود را بازیابند.
مجوز فعالیت رسمی
انجمن NA ایران بر اساس مجوز نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران، پلیس اطلاعات و امنیت ناجا در تاریخ 17/2/138 تحت شماره ی 21065 اداره ی ثبت شرکت ها به ثبت رسیده واخبار آن در روزنامه ی رسمی شماره ی 18120 مورخ 26/2/1386 درج گردید..
تاریخچه ی انجمن معتادان گمنام در انزلی
پیام NA ، در خرداد ماه سال 1383 توسط یکی از اعضای با سابقه ی انجمن شیراز به انزلی رسانیده شد و به و
اسطه ی توزیع کتب و نشریات، اهداف انجمن تشریح و عضو گیری آغاز گردید. اولین جلسات NA به صورت غیر رسمی در حاشیه ی ساحل و روی تخته سنگهای کناره ی دریا تشکیل و با گذشت زمان و جلب اعتماد عامه ی مردم همچنین مراجع قانونی، در ساختمان بهزیستی واقع در میان پشته با جدیت بیشتر پیگیری گردید. هم اکنون علی رغم گذشت حدود 5 سال از شکل گیری انجمن معتادان گمنام در انزلی و تاثیر به سزای آن در بازسازی شخصیتی و بهبودی معنوی و جسمانی جمع کثیری از معتادین و با توجه به گرایش روزافزون دارندگان سوء مصرف مواد جهت ورود به انجمن، NA هنوز فاقد یک مکان مشخص و آبرومند جهت برگزاری جلسات روزانه ی خود است. جلسات بسته و تخصصیNA در فضاهای تنگ و فاقد امکانات اولیه از قبیل کلاس های بلااستفاده ی مدارس غیر انتفاعی ، سالن های متروکه ی ارگانها و بالاخص فضاهای آزاد و نمازخانه ی کوچک پارک ساحلی - بلوار قدس- انزلی و به همت خود اعضا و گاها با حمایت های جسته و گریخته ی معدودی از نهادها برگزار می گردد. در یک ساله ی اخیربا همکاری سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی، جلسات این انجمن به صورت هفتگی در مکان زندان انزلی برگزار و تعداد قابل توجهی از زندانیان جرایم مواد مخدر نیز پیام بهبودی را دریافت نموده اند. موثر ترین و شورانگیزترین وجه انتقال پیام بهبودی انجمن، جلسات عمومی و بازی است که همه ماهه یک بار- در اولین چهارشنبه ی ماه - در مکان سالن سایه بان برگزار می گردد. و در این همایش است که افراد ضمن اعلام مدت پاکی و دعوت از اعضاء تازه وارد، تجربه ی دوران تخریب و بهبودی خود را صادقانه در اختیار حاضرین می گذارند.اعضای انجمن معتادان گمنام چه کسانی هستند؟
" فقط برای امروز. دیگر هرگز مجبور نیستی چیزی مصرف کنی! "
این شعار هر روزه ی معتادان گمنام است. معتادان گمنام، تشکیلاتی غیر انتفاعی، بین المللی و انجمنی برخاسته از بطن اجتماع است که با هدف بهبودی معتادین، در 127 کشور فعالیت دارد. اعضای انجمن معتادان گمنامNA ، چگونگی زندگی کردن بدون مواد مخدر و دوری از عوارض مخرب آن را از یکدیگر یاد می گیرند.
هرکسی که بخواهد مصرف مواد مخدر را قطع کند، می تواند عضوی از انجمن معتادان گمنام باشد. عضویت، محدود به مصرف ماده ی خاصی نمی باشد. کسانی که احساس می کنند با مواد مخدر، چه انواع قانونی آن و چه غیر قانونی که شامل الکل هم می شود، مساله دارند می توانند به NA ورود کنند. تمرکز بهبودی در NA بر روی اعتیاد است نه یک ماده ی خاص. در معتادان گمنام هیچ شرط و شروطی وجود ندارد. گروه به هیچ سازمانی وابسته نیست. حق عضویتی ندارد و با هیچ سازمان سیاسی، مذهبی و یا انتظامی ارتباطی ندارد. هرگز تحت نظر نبوده و نیست. هرکس مایل باشد بدون در نظر گرفتن سن، مذهب، نژاد و جنسیت می تواند به ایشان بپیوندد.
گمنامی یکی از اصول اساسی انجمن است که سبب می شود تا اعضا بدون ترس از ممانعت های اجتماعی و قانونی، در جلسات شرکت کنند. این برای معتادی که قصد دارد برای اولین بار در جلسات شرکت کند، مساله ی مهمی است. همچنین گمنامی، فضای یکسان و عادلانه ای را در جلسات به وجود آورده و این اطمینان را ایجاد می کند که هیچ فرد یا شرایطی، مهمتر از پیام بهبودی که در قالب مشارکت مطرح می شود، نیست.
بهبودی در NA یک معجزه ست . اما نه آن معجزه ای که آنا و به یکباره رخ دهد. فرایندی ست مداوم و مشخص. اعضاء، خود، برای پیوستن به انجمن معتادان گمنام و طی کردن بهبودی با سرعت دلخواهشان تصمیم می گیرند. در NA صداقت، روشن بینی ، ایمان، تمایل و فروتنی اصولی ست که با آنها همیشه وقت برای معجزه هست...
Author: Amin Haghrah